Dit is pas zonde.
Langzaam trok hij het mes uit de borstkas van het meisje. Ze was vorige week achttien geworden, maar dat zou hij later pas horen.
“Het was zo’n lief onschuldig kind”, zal haar moeder schreeuwen tegen de televisiecamera’s. Verontwaardiging in de landelijke media.
Hij zou het allemaal in zich opnemen. En ervan genieten als een warm bad.
Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht. Maar eerst nog even een ander soort plezier. Zijn vampiristische honger naar zacht vlees moest ook nog gestild worden. Het bebloede mes viel op de koude aarde.
zondag 14 juni 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten