woensdag 23 september 2009

Mijn hartekreet

Wat een galbakkerige ellende.
Mijn leven is te klein voor mij.
De muren van de werkelijkheid komen op me af.
Ik zou mijn ogen eruit krabben voor een rem op mijn zelfbewustzijn.
En ook iedereen wil wat van me.
Ze willen allemaal meeliften op mijn succes, mijn onuitputtelijke creativiteit
en natuurlijk mijn dierlijke charisma.
Maar laat me nu met rust.
Ik wil alleen zijn.
Hier op de vloer van de badkamer.
En laat me spelen met mijn feces en baden in mijn bloed.

Geen opmerkingen: